در مطالب قبلی با شما درباره میکروفن مناسب خوانندگی صحبت کرده بودیم، اما در  این مطلب از مقالات بانی باند قصد داریم به طور کلی  انواع تجهیزات صوتی اجرای زنده که برروی صحنه استفاده می شود  را به شما معرفی کنیم. تجهیزاتی که استفاده می شود دارای دو بخش می باشند تجهیزات الکترونیکی و ابزار صوتی.

البته تجهیزات اجرای زنده با تجهیزات استودیویی نیز متفاوت است میکروفن استودیویی ارزان قیمت نیز می تواند یکی از وسایلی از این دسته باشد که به کار شما بیاید.

تجهیزات صوتی اجرای زنده

صوت، اجرای زنده ، کنسرت، جشن همه این ها مواردی هستند که هیجان و شادی را به همراه دارند. شاید در خیلی از مراسمات، موزیک زنده، کنسرت و جشن شرکت کرده باشید و از اجرای موزیسین ها نهایت استفاده را برده باشید.یک سیستم صوتی برای اجرای زنده فراتر از میکروفن و میکسر است. انتخاب تجهیزات مناسب برای هنرمندانی که می خواهند اجرای زنده خوبی در صحنه نمایش داشته باشند بسیار مهم است. و این نکته را فراموش نکنید صوتی که در مراسمات با تجهیزات صوتی اجرای زنده تقسیم می شود توسط یک صدابردار ایجاد و پخش می شود.

این صدا باید طوری در مراسم پخش شود که از سوت کشیدن و آزار گوش حضار جلوگیری کند و همچنین صدای هریک از ادوات موزیک را به درستی تنظیم کند تا در خروجی یک صدای ایده آل داشته باشیم. هنرمندانی که برروی صحنه اجرای نمایش می کنند توسط یک صدابردار در اتاق مانیتورینگ صدا پشتیبانی می شوند.تجهیزاتی که استفاده می شود دارای دو بخش می باشند تجهیزات الکترونیکی و ابزار صوتی.

تجهیزات الکترونیکی صدا

تجهیزات الکترونیک در موزیک شامل دستگاه هایی می باشد که توسط برق راه اندازی می شود و نقش میکسر را دارند. از جمله این تجهیزات صوتی اجرای زنده می توان به میکسر، پاور میکسر، آمپلی فایر، باند پسیو، باند اکتیو، ساب ووفر، میکروفن سیم دار، میکروفن بیسیم، دستگاه دیجی اشاره کرد که در ادامه به تشریح هریک از موارد ذکر شده می پردازیم.

میکروفن

میکروفن ابتدایی ترین بخش از تجهیزات سیستم صوت الکترونیکی و تجهیزات صوتی اجرای زنده می باشد، که صداهای پخش شده ادوات موسیقی و خواننده را دریافت می کند.درواقع میکروفن با کیفیت و مناسب قلب اصلی اجرای زنده را تشکیل می دهد.

میکروفن ها بر اساس کاربرد انواع مختلفی دارند اما در تجهیزات صوتی اجرای زنده بیشتر از میکروفن داینامیک استفاده می شود. دلیل استفاده از این میکروفن نیز موضوع بسیار مهم میزان حساسیت میکروفن است که از سوت کشیدن جلوگیری می کند. و یا در مواقعی که خواننده به اوج صدای خود می رسد از خرابی صدا جلوگیری می کند.یکی از بهترین میکروفن ها برای اجرای زنده میکروفن Shure_SM58 است. این میکروفن با بیشتر صداها و انواع سازها سازگاریی دارد.البته میکروفن های دیگر برندها از جمله Sennheiser و AKG هم می توانند بهترین کیفیت صدا را در اجراهای زنده ارائه دهند. 

در کل میکروفن ها می توانند از نوع دستی که در دست خواننده می باشد و یا کلیپسی که به ادوات موسیقی نصب می شود انتخاب شود. میکروفن ها در اجرای صحنه به دو دسته باسیم و میکروفن بی سیم تقسیم می شوند. در مواقعی که ادوات ساکن هستند از میکروفن سیم دار و در شرایطی که خواننده نیاز به تحرک و یا اجرای خاصی دارد از میکروفن بی سیم استفاده می شود.

میکسر صدا

اگر بخواهیم تجهیزات صوتی اجرای زنده را به بخش های مختلف تقسیم کنیم، میکسر ها صدا مرکز آن محسوب می شود و تمام تنظیمات، میکس، کنترل و فرمان توسط میکسر انجام می شود.

همانطور که از نام این دستگاه مشخص است سیگنال های ورودی مختلف را میکس می کند. برای مثال اگر شما چندین میکروفن دارید هریک از میکروفن ها را به یکی از لاین های ورودی میکسر متصل می کنید. سپس توسط ولوم ها حجم ورودی صدا و تعغیرات اولیه فرکانسی را به صورت مجزا برای هر از میکروفن ها اعمال می کنید.

علاوه بر میکس اولیه ایجاد افکت برروی صدای خواننده را نیز میکسر انجام می دهد و براحتی می توان نوع افکت و یا فضای صدا را ایجاد و تنظیم کرد.

میکسرهای صدا در تجهیزات صوتی اجرای زنده به دو دسته آنالوگ و دیجیتال تقسیم می شوند. عمده تفاوت میکسر آنالوگ و دیجیتال در تعداد ورودی آن می باشد که در مدل دیجیتال تعداد ورودی های بیشتری در دسترس قرار دارد.

اگر بخواهیم تعدادی از میکسرهای پرطرفدار بازار را معرفی کنیم می توان برندهای ساندکرافت، دایناکورد، یاماها، آلن هیت و بهرینگر را نام برد.

آمپلی فایر

در تجهیزات صوتی اجرای زنده بخش قدرت و تقویت کنندگی سیگنال های صوتی توسط آمپلی فایر انجام می شود. پاور آمپلی فایرها در صوت صحنه از نوع استریو می باشند که دارای دو خروجی چپ و راست می باشند.آمپلی فایر را باید به درستی تنظیم کرد تا با صدای میکروفن تداخلی نداشته باشد. 

در هنگام انتخاب آمپلی فایر برای تجهیزات صوتی اجرای زنده به چند نکته باید توجه کرد از جمله این موارد: تعداد باندها، توان خروجی باند، میزان سیم کشی است. برای انتخاب آمپلی فایر در سیستم صوت، توان آن بسیار مهم می باشد به طوری که توان انتخاب شده باید بیشتر از توان جمع باندها باشد و همچنین امپدانس خروجی هر لاین آمپلیفایر متناسب با امپدانس باندها باشد.

 پاور میکسر

در توضیحات با میکسر و آمپلی فایر آشنا شدید و وظیفه هریک در تجهیزات صوتی اجرای زنده مشخص شد، حال اگر میکسر و آمپلی فایر را مخلوط کنیم یک دستگاه جدید به بار می آید که پاور میکسر نام دارد. در واقع پاور میکسر تلفیقی از میکسر و آمپلی فایر در یک دستگاه است.

کابل ها

هنرمندان و تولیدکنندگان صدا در هر اجرای زنده با ده ها نوع کابل های مختلف از جمله XLR ،TRS،RCA سروکار دارند. برای متعادل کردن صدایی با کیفیت بسیار مهم است که افرادی که در صنعت موسیقی وصدا فعالیت دارند با انواع کابل ها ونحوه انتقال و عملکرد آنها آشنایی داشته باشند.

باند پسیو

باندها از دیگر تجهیزات صوتی اجرای زنده هستند که می توانند برروی دیوار و یا پایه باند ایستاده نصب شوند که جهت پخش صوت ایجاد شده برای حاضرین در سالن مورد استفاده قرار می گیرد. باند دو نوع می باشد باند فول رنج و یا باند تووی.

در باند پسیو فول رنج فقط از یک عدد بلندگوی داخلی جهت پخش صوت استفاده شده است که فرکانس های میانی صوت را پخش می کند در حالی که در باندهای پسیو تووی از دو عدد بلندگوی داخلی به همراه کراس آور استفاده شده است تا پوشش فرکانسی بیشتری را در بر بگیرد.

اگر کیفیت و قدرت پخش صوت در تجهیزات صوتی اجرای زنده برای شما مهم می باشد بی شک باند تووی بهترین گزینه می باشد.

سایز ووفر و تویتر در پخش صدای تجهیزات صوتی اجرای زنده تاثیر مستقیم دارد. هرچه سایز ووفر بزرگتر باشد فرکانس های پایینی بیشتری را تحت پوشش قرار می دهد و صدای بم تری دارد البته با قدرت بیشتر.

باند اکتیو

 باند اکتیو  نیز همانند باند پسیو می باشد اما با این تفاوت که داخل جعبه باند یک عدد آمپلی فایر طراحی شده است و برای راه اندازی مستقیم با میکسر فعال می شود و نیازی به آمپلی فایر مجزا نمی باشد. از باندهای اکتیو بیشتر برروی صحنه استفاده می شود.

ساب ووفر

در اجرای موزیک های سنتی تجهیزات صوتی اجرای زنده باند کافی است اما در اجرای موزیک های پاپ و راک نیاز به بیس صدایی می باشد که این بیس توسط ساب ووفر تامین می شود. در واقع ساب ووفر همان باند می باشد اما با بلندگوی داخلی بزرگتر که دارای قدرت بیشتر و بیش بالاتری می باشد. ساب نیز به دو دسته اکتیو و پسیو تقسیم بندی می شود.

ساز در اجرای زنده

آنچه که اجرای زنده و پلی بک را متمایز می کند و نبض تپنده ی تجهیزات صوتی اجرای زنده محسوب می شوند، ساز ها هستند. دیدن اجرای خواننده به همراه اجرای ساز های زنده درست مانند این است که یک بیننده ی حاضر در سالن، نحوه ی عملکرد یک خودرو با بدنه ی شیشه ای را نظاره می کند. دیدن نحوه ی تولید اصوات از ابزار های گوناگون صوتی می تواند به خوبی توجه ببیننده را به خود جلب کند و مخاطب را به سالن های اجرا بکشاند.

علاوه بر این ها لوازم و سایر ابزار های صوتی که در قسمت های بالا به ان اشاره شد، می تواند یک کیفیت و تجربه ی متفاوت شنیداری را به مخاطبان منتقل کند که همه ی این ها از دلایل جذابیت اجرا های زنده محسوب می شود. اما در این قسمت قصد داریم تا کمی بیشتر با سازها در تجهیزات صوتی اجرای زنده آشنا شویم.

همانطور که سبک های موسیقی امروز تنوع زیادی را در خود جای داده است، ساز ها نیز متناسب با آن ها متنوع و متغیر می باشند. برای مثال ساز های مورد استفاده در یک اجرای موسیقی سنتی با یک اجرای راک تفاوت های زیادی دارد، اما برخی از آن ها معمولا در همه ی اجرا ها نقش خاص خود را ایفا می کنند.  در اکثر سبک ها جای داده می شوند. این ساز ها در دید عموم مردم نیز شهرت بیشتری دارند، چرا که اساس پرمخاطب ترین سبک موسیقی جهان، یعنی پاپ می باشند.

انواع سازها

• سازی های بادی: که میشه گفت قدیمی ترین آلات موسیقی ساخته شده در تجهیزات صوتی اجرای زنده به دست بشر می باشند و خود به دو گروه بادی برنجی (مانند ترومپت، ساکسیفون، شیپور) و بادی چوبی (مانند فلوت، ابوا، نی انبان) تقسیم بندی می شوند.
• ساز های کوبه: که در تولید آدرنالین و هیجان در سالن تبحر خاصی دارند و انواع آن ها طرفداران خاص خود را دارا می باشند، این ساز ها همانطور که از نامشان پیداست، با کوبش دست یا چوب روی پوسته تولید صدا می کنند، برخی صدا های ریز تر و برخی صدا های بیس تر اجرا می کنند، از انواع ساز های کوبه ای می توان به طبل بزرگ و طبل کوچک، درام، دف و حتی سنج که در تجهیزات صوتی اجرای زنده کاربرد دارند اشاره نمود.
• ساز های زهی: دنیای این ساز ها کمی بزرگتر از سایرین است، تاریخ شان هم همینطور، تاجایی که ریشه آن ها در شرق آسیا یافت می شود. صحبت درباره ی آن ها می تواند به اندازه ی چند جلد کتاب قطور ادامه پیدا کند که از آن صرف نظر می کنیم و تا همینجا بحث را خاتمه می دهیم که ساز های زهی خود شامل سه خانواده ی زهی زخمه ای مانند گیتار، زهی کمانه ای مانند ویلون و زهی ضربه ای مانند سنتور، می شوند.
• ساز های شستی دار: معروف ترین فرزند خلف این خانواده پیانو نام دارد، موزیسین های بزرگی در جهان پیانو را مادر ساز های جهان می نامند که علت آن در سادگی نوازندگی و گستردگی فرکانس های تولیدی توسط آن می باشد. آکاردئون و به تازگی سینتی سایزر عضو جدید این خانواده محسوب می شود.
• متفرقه: نوعی ساز های فانتزی و مینیاتوری به حساب می آیند که در هیچکدام از خانواده های ساز، جای نگرفته اند، مانند ساز دهنی و ملودیکا.

بیشتر بخوانید : میکروفن بی سیم خبرنگاری

ساز ها و آلات موسیقی

ساز ها و الات موسیقی با توجه به کاربردی که که دارند به انواع بسیاری تقسیم می شوند از گیتار گرفته تا کمانچه و ویالون صداهای مختلفی دارند و هرکدام طرفداران و محبوبیت ویژه ای نیز دارند.

گیتار

آنچه که با شنیدن نام گیتار در ذهن بسیاری از مخاطبین تداعی می شود همان گیتار کلاسیک چوبی، با 6 سیم (3 سیم فلزی و 3 سیم نایلونی) می باشد.
به دلیل راحتی در آموزش و نوازندگی، همچنین وزن سبک و قابل حمل، به یکی از پر طرفدارترین سازها در تجهیزات صوتی اجرای زنده تبدیل شده است که می توان سبک های گوناگونی را با آن نوازندگی و همخوانی کرد، چه به صورت سولو و چه به صورت گروه موسیقی، اما این انتهای کار نیست، گیتار های الکتریک و بیس نیز نوع دیگری از گیتار ها محسوب می شوند اتفاقا آن ها نیز طرفداران بسیاری در سراسر دنیا دارند، اما استفاده از آنها ملزم به دارا بودن حداقل یک آمپلی فایر کوچک است.

ویلون

ویلون در تجهیزات صوتی اجرای زنده از آن دسته ساز هایی محسوب می شود که اغلب برای ساختن زمینه موسیقی در  به کار گرفته می شوند و ترکیب آن با کلارینت و گیتار می تواند بسیار خوش صدا ظاهر شود. ویلون ها انواع مختلفی دارند، همچون ویلون آلتو و ویلون سل.

کیبورد

شاید اغراق نباشد اگر کیبورد را آچار فرانسه ی تجهیزات صوتی اجرای زنده بنامیم. کیبور های الکتریکی علاوه بر اینکه اصوات گوناگونی را تولید می کنند و قابلیت برنامه ریزی یا اصطلاحا Programable دارند، می توانند به تنهایی یک اجرای زنده را ساپورت کنند، همچون که در بسیاری از سالن های جشن مورد استفاده ی خالتور ها قرار می گیرند.
همینطور می توانند در نقش یک پیانو کار آمد ظاهر شوند، چرا که فناوری فینگر تاچ این هویت را نیز به آنان بخشید. ناگفته نماند که درگاه های اتصال در کیبور ها بسیار متنوع است و می تواند این دستگاه را به یک میدی کنترلر قدرتمند نیز بدل کند. نتیجه اینکه، وجود یک کیبور درست و حسابی در اجرا های زنده می تواند کاملا ضروری باشد.

درام ست یا درامز

درام ست ها روح تجهیزات صوتی اجرای زنده هستند که به کالبد سالن دمیده می شوند و شور هیجان را با آن همراه می کنند.

درام ست معمولا از یک طبل کوچک، یک طبل بزرگ، یک یا چند تام تام، یک سنج پدالی و یک یا چند سنج ایستاده یا کراش تشکیل می شوند. که همگی از خانواده ساز های کوبه ای بدون تونالیته صوتی به حساب می آیند.

و به کمک دو چوبک و پدال نواخته می شوند. درام ست ها تعیین کننده تمپو و سرعت اجرا می باشند و در حقیقت نقش یک مترونُم را برای سایر نوازنده های ایفا می کنند.

نام های بسیار زیاد دیگری وجود دارند که توضیح در مورد آن ها از حوصله ی این مقاله خارج است، به خصوص ساز های بادی که حق والانصاف گوش نوازند و سال هاست در تجهیزات صوتی اجرای زنده حرفه ای نقش ثابتی دارند، اما به دلیل اجرای سخت و آکورد دهی دشوار نقش کمرنگی در موسیقی پاپ ایرانی دارند.

جمع بندی

در این مقاله سعی کردیم تا در کنار معرفی ادوات و لوازم صدا رسانی و تجهیزات صوتی اجرای زنده همچون باند، میکروفن، میکسر، آمپلی فایر و …، تا حدودی از مرز های نوازندگی و اجرای زنده هم عبور کنیم تا شاید بتوانیم برای آن دسته از مخاطبان که در این حرفه مشغول به کار اند یا در صدد شروع آن هستند نیز مفید باشیم.

مطالب مرتبط: نحوه برگزاری مراسم افتتاحیه

واحد آموزش مشتریان بانی باند

آموزش کار با افکت میکسر دایناکورد

پخش 1- افکت ها:

میکسر دایناکورد دارای دو افکت است که هر دو بیت ریت 24 بیت استریو دارند. افکت های 1 و 2 هر کدام 100 برنامه ی از پیش تعیین شده و تا حدودی قابل تنظیم و همچنین 20 جایگاه افکت خالی، برای ایجاد افکت مورد نظر و یا حتی تنظیم دستی نیز در دسترس کاربر می گذارند. هر کدام از افکت ها، دو عدد دکمه ی بالا و پایین دارند که مجموعا 4 دکمه می شود. کارایی های زیاد دیگری نیز دارند. مجموع این 100 افکت، به ۴ دسته تقسیم می شوند:

دسته اول افکت ها، افکت های برگشتی و یا نام دیگر آن ها افکت های هال است. تصور کنید در یک ساختمان خالی، شروع به فریاد زدن می کنید، صدا هایی که در آن جا به شما بر می گردند، صدای هال گفته می شود. افکت های 1 تا 20، متعلق به افکت های هال هستند. افکت هایی که یکی از معروف ترین آنها، افکت 5 است. بقیه افکت ها، از شماره 20 تا 41، مربوط به برگشت صدا به همراه اکو هستند و افکت های 41 تا 60 نیز مربوط به افکت اکورد یا افکت کورس است. کارکرد افکت کورس به این گونه است که تظاهر میکند که ساز های بیش تر از یک ساز در حال نواختن است. افکت های 61 تا 100 نیز افکت های اسپشیال هستند که شامل افکت های تاخیر و بازگشت هستند.

افکت های پیش فرض برای میکسر داینا 3، برای افکت 1، عدد 5 و صدای هال مانند است و برای افکت 2، عدد ۵۵ برای اکو و تاخیر 230 میلی ثانیه ای و همینطور با درصد تکرار40٪ است. اما شما امکان تغییر این حالت پیش فرض را دارید. برای تنظیم هر افکت، از دکمه بالا(up) و دکه پایین (down) استفاده می شود.

درگاه پدال پای افکت ها:

فرض کنید شما در یکه مجلس هستید که ابتدا باید سخنران صحبت کند، سپس قاری قرآن، قرآن بخواند و دوباره بعد از آن سخنران صحبت کند. حالا اگر صدای سخنران افکت اکو داشته باشد ، شنوندگان حرف هایش را به درستی نمی شنوند و اگر افکت اکو خاموش باشد صدای قاری، رسا نخواهد بود.

میکسر دایناکورد این امکان را به کاربران خود داده است تا با استفاده از یک درگاه هدفون که در آن تعبیه شده، بتوانند یک پدال پایی به آن متصل کنند و هر زمانی که می خواهند، افکت ها را خاموش و یا روشن کنند. البته کار با این پدال، یک شرط دارد و آن روشن بودن کلید های روشن و یا خاموش افکت ها است.

درگاه های ارسال سیگنال افکت ها:

این درگاه به امکان استفاده از چند افکت را همزمان میدهد. به اینگونه که اگر بخواهیم همه ی خط ها را به یک یا دو افکت وصل کنیم. و یا اگر نخواهیم از افکت های خود داینا 3 بهره ببریم و یا علاوه بر بهره گیری از افکت داینا، افکت های خارجی نیز استفاده کنیم. و یا به طور مثال بخواهید خط های که ولوم fx 1 باز دارند را به دو افکت اکولایزر و دیگری افکت تاخیر، و خط fx 2 را فقط به اکولایزر، می‌توانید یا استفاده از این درگاه های ارسال fx، سیگنال های برگشتی را به کانال های استریو بدهید.

ولوم های کنترل درگاه های ارسال سیگنال ها:

این ولوم ها که به آن ها fx1send و fx2send می گویند، می توانند حجم صدا های ارسال شده به درگاه هایشان را کنترل کنند.

ولوم های ارسال افکت های 1 و 2 به آکس های 1 و 2  و مانیتور های 1 و 2:

چهار ولومی که رنگشان زرد است، تعیین میکنند تا افکت های داینا 3 به چه میزان می توانند به خط های آکس ارسال شوند. اگر این ولوم ها کاملا به چپ باشند، معنی آن بسته بودن خواهد بود.

چهار ولوم آبی رنگ ، نشان دهنده حجم ارسال شده افکت ها به مانیتور ها هستند و این ولوم ها پری فیدر افکت نیز هستند.

 چراغ پیک افکت ها:

این چراغ قرمز رنگ، تنها زمانی روشن می شوند که سیگنال ارسال شده توسط خط ها به افکت ها بسیار قوی باشد، و در حد کلیپ کردن باشد. اگر افکت به اشباع برود و صدا را کلیپ کند، این کلیپ با اعوجاج بسیار زیاد تری همراه خواهد بود و صدا خراب می شود. برای تنظیم این افکت، ابتدا باید فیدر های سبز افکت را روی 5 دسی بل قرار داد و سپس آرام آرام ولوم های افکت خطی که به آن منبع صدا همانند یک آهنگ و یا میکروفن وصل است( در میکروفن یک دو کنید) را آرام آرام زیاد کنید، کمی چراغ پیک در حد چشمک ضعیف که روشن شد، از آن، ولوم افکت خط را بیش تر نکنید، اما اگر تا آخر ولوم ها را زیاد کردید و پیک افکت روشن نشد، از فیدر های افکت استفاده کنید و آنها را زیاد تر کنید.

 کلید روشن و خاموش کردن افکت ها fx on/off:

این کلید اصلی روشن یا خاموش بودن افکت ها به همراه یک نشانگر ال ای دی سبز در کنارش است که همانند یک پدال پا، به روشن بودن این کلید، توانایی روشن/خاموش کردن ( در واقع فعال یا غیر فعال کردن افکت) را دارند.

کلید pfl:

روشن کردن این کلید زرد رنگ، باعث می شود که سیگنال خروجی افکت ها، به درگاه هدفون ها به صورت پری فیدر بروند.

فیدر اصلی افکت ها:

این فیدر ها که برای قسمت مستر ها هستند، سبز رنگ هستند و خروجی افکت ها به مستر را کنترل و همانند خط های این میکسر دارای بهره ای از –∞ تا 10 دسی بل دارند.

بخش 2 – خروجی های کمکی یا همان آکسیلاری(آکس ها):

این دستگاه دایناکورد، دارای دو عدد خروجی اکسیلاری است که می توانند برای اتصال به باند های اکتیو، ضبط کننده ها، تقویت کننده ها، میکسر های دیگر، افکت ها و …. استفاده شوند. ولوم های اکس و فیدر ها زرد رنگ هستند.

 درگاه های ارسال آکس:

در این درگاه ها، خروجی های مونو با نام های aux1send و aux2send و سیگنال هایی که ما به آکس ها از هر خطی ارسال می کنیم، نشان می دهند و ترجیحا از فیش های بالانس شده برای اتصال به این درگاه ها استفاده می شود.

کلید پست آکس aux post:

کلیدی که قابلیت پری فیدر بودن یا پست فیدر بودن را فعال می کند و در کنار خود یک ال ای دی نشانگر زرد رنگ دارد. اگر این کلید فعال باشد سیگنال کانال های دارای ولوم آکس باز به فیدر وابستگی پیدا می کنند و اگر غیر فعال باشند این سیگنال به فیدر کانال خود، وابستگی نخواهد داشت.

کلید بی صدا:

کلید بی صدا و یا همان  mute، یک نشانگر ال ای دی قرمز رنگ در کنار خود دارد، اگر فعال شود، حتی با باز بودن فیدر ها و ولوم ها، از ارسال شدن سیگنال به خروجی های آکس جلوگیری میکنند. این کلید روی سیگنال ارسال شده به هدفون تاثیری ندارد.

کلید ارسال به هدفون یا pfl:

این کلید که سیگنال موجود در خط آکس ها را به درگاه خروجی هدفون به صورت پری فیدر نسبت به فیدر های زرد رنگ و اصلی آکس ها ارسال می کند. اگر این کلید را فعال کنید، صوت سنج قسمت مستر، کانال چپش به نشان دادن میزان سطح خروجی هدفون ها اختصاص میابد و کانال راستش، به نشان دادن میزان سطح خروجی مستر، اختصاص میابد.

فیدر اصلی آکس ها:

این فیدر ها آخرین کنترل کننده های آکس ها هستند، و حجم صدای ارسالی به خروجی های آکس را کنترل میکنند، و همانند دیگر فیدر ها ، دارای بهره ای از  –∞ تا10 دسی بل دارند.

بخش 3 – خروجی های مانیتور ها:

دایناکورد علاوه بر اضافه کردن خروجی های آکسیلاری، دو خروجی دیگر به نام های مانیتور 1 و 2 قرار داده است که به طور اختصاصی برای اتصال باند های اکتیو و یا آمپلی فایر به مانیتور های صحنه است که البته می توان استفاده های دیگری نیز از آن ها برد.

خروجی های مانیتور ها:

دایناکورد برای اتصال هر چه راحت تر تعداد بیش تر مانیتورینگ، چهار درگاه خروجی برای مانیتور ها قرار داده است. نوع این درگاه ها، یکی xlr و دیگری بنون است، که بهتر است از نوع بالانس شده آن ها استفاده گردد.

فیدبک فیلتر:

عمل مانیتور کردن صدا، احتمال فیدبک شدن صدا را بالا خواهد برد. پس بسته به نوع مکان، این فیدبک می تواند از فرکانس های بم و یا زیر باشد. فرکانس های بم بیشتر فیدبک توسط محیط می شوند و فرکانس های زیر، بیشتر توسط میکروفن. و همچنین معلوم نیست دقیقا چه فرکانسی فیدبک خواهند شد.

قسمت فیدبک یک کلید با نشانگر سبز موجود است که این فیلتر را فعال و یا غیر فعال میکند و یک ولوم تنظیم فرکانس که از 70 هرتز تا 7 کیلو هرتز مدرج است و فرکانس فیدبک را می توان توسط آن تنظیم نمود. و خود این فیلتر نیز یک فیلتر میان نگذر با فرکانس متغیر توسط همین ولوم و شیب بسیار زیاد، برای جلوگیری از کاهش کیفیت صدا در مانیتور ها است.

کلید بی صدا:

وظیفه این کلید قرمز رنگ قطع صدای ارسالی به درگاه های خروجی مانیتور ها است که در صورت فعال بودن pfl، صدای ارسالی به هدفون ها را قطع نمی کند.

کلید pfl:

وظیفه این کلید با نشانگر زرد رنگ فرستادن سیگنال های موجود در مانیتور ها به خروجی هدفون است. اگر این کلید فعال شود، صوت سنج قسمت مستر، کانال چپش به نشان دادن میزان سطح خروجی هدفون ها اختصاص میابد و کانال راستش به نشان دادن میزان سطح خروجی مستر.

فیدر مانیتور ها:

قسمت پایانی، فیدر مانیتور ها هستند. این فیدر های آبی رنگ ، وظیفه ی کنترل حجم صدای ارسالی به مانیتور ها را دارد و بهره آن از بازه -∞ تا 10 دسی بل است.